non

Pois semella que si, que España é diferente e que, xa que logo, os españois somos diferentes tamén.

España é a fronteira Sur, pero é a fronteira de toda Europa e ten que ser defendida pola totalidade da Unión.

Do que non se fala é de que Ghali é presidente da República Árabe Saharaui Democrática, que pertece á Unión Africana e está recoñecida por non poucos países.

deixar que pasen as correntes apestadas, que outras virán”, aínda que, seguramente, ela non se refería só a esta clase de “pestes”, pois hai outras...

Porque quen lle garante que o diñeiro que investiu en determinada empresa non foi utilizado por ela para comprar bonos doutra que realiza actividades ben diferentes.

A min paréceme que as palabras deste señor, non se deberían entender “ao pé da letra”, se non coa intención de que non se pode malgastar.

Pero se ademais a actuación inadecuada afecta a un Goya, e os protagonistas son Esperanza Aguirre e o seu home, nun momento no que exercía de Presidenta da Comunidade de Madrid, Membro do Patronato do Museo do Prado, e que para máis inri tamén fora Ministra de Cultura uns anos antes, polo tanto máxima responsable da defensa e salvagarda do patrimonio cultural de todos, a cousa adquire cualificacións que non permiten nin xustificacións nin defensa.

Había tempo que non o escoitaba en directo -si o fago de cando en cando en versións gravadas, que non é o mesmo, claro- e tiña certo medo -somos dun tempo, el algo máis novo- de atopar unha voz avellentada.

Teño que dicir que tódolos días a recordo, non en balde compartimos catro anos de noivado, cincuenta e catro de matrimonio con luces e sombras, supoño que como todos, tres fillas e catro netas.Fillas e netas teñen a súa propia vida polo que nestes intres, tócame, aos meus anos, vivir só e a soidade non e fácil de aturar.

Teño escoitado que en España hai tres nacionalidades históricas: Cataluña, Euzkadi e Galicia, mais nunca escoite as razóns que xustificaran a definición de Cataluña e EuzKadi como “nacionalidades”, o que non quer dicir que non has haxa, senón que eu non has coñezo.

O que non hai dúbida é de que sempre nos unía o amor ao Racing.

Si, non estábamos nin na axenda.Pero, se hai quen se pode “apuntar o tanto” é precisamente o actual alcalde de Ferrol, Ángel Mato.

E sobre todo moito ánimo porque, sen ningunha dúbida, non tardará moito en desaparecer da nosa vida o que, en gran medida, depende de todos nós

Asemade, non se pode ignorar que este golpe sobre as empresas máis dinámicas da zona vaise ampliar afectando a aquelas máis pequenas, da industria e os servizos, destruíndo emprego e restando peso económico e demográfico.

Seguramente os que se alporizaron terán as súas razóns, mais eu coido que hai algo de verdade na denuncia do señor Iglesias, se temos en conta que hai moitos artigos e dereitos constitucionais sen cumprir e unha lei electoral inxusta e anticuada.

Non hai dereito a que nos rouben a esperanza.

Pois sinceramente creo que a encomenda a estas alturas pode resultar unha misión imposible por moito empeño que poñan algúns en darlle duro.Temos unha Monarquía que non atravesa por un bo momento, dende hai tempo, todo hai que dicilo: algo por dentro cheira e delata unha certa podremia dentro da casa, e eu que non son monárquico entendo que isto non é nada bo para un país que pretende estar no lugar dos estados asentados nas modernas democracias, e a Monarquía malia non ser elección democrática debera colaborar en que as cousas avancen por aí .Herdamos unha Monarquía imposta e ademais o seu máximo representante empeñouse en adoptar comportamentos nada exemplares por deshonestos e desleais co pobo ao acubillo desa premisa de que o rei mentres é rei é irresponsable, e dicir que non asume compromiso polos seus feitos sexan os que sexan e...pasou o que pasou.O pasado 23 tivo lugar o 40 aniversario do intento de golpe de Estado e celebrouse un acto no Congreso dos Deputados co propósito, estou convencido, de lavar a imaxe do exmonarca que non pode pasar a proba do algodón resistindo incluso ao túnel de lavado por tantos “deméritos” acumulados a través do seu peculiar reinado.

Teñen que cambiar o xeito de facer política de partido, sen buscar os votos a cambio de bocadillos, facendo falsas promesas, con “enchufes” e toda clase de recursos chapuceiros, porque eses votos non son de fiar.

O habitual é que se lles vexa moito o plumeiro do equipo polo que van, algo imposible de dicir de Iago Iglesias.

Esa mesma é a estratexia que está adoptando Casado para evitar falar do inevitable: que o PP está en caída libre.