todo tornará en poucos días á normalidade. Non retire os seus ollos desta pequena xanela que non procuramos amolarlle o café. Só pretendemos lembrarlle que nuns días deberemos solucionar o problema dos libros de texto dos fillos, encontrármonos nas miradas dos que xa esquecéramos, pór o espertador e andarmos por esas rúas tantas veces andadas cara o traballo...
E mirarmos de fronte á nova recesión que asoma no horizonte... Porén, non se ocupe, aínda poderemos troulear o 30 e 31 como se a cousa non tiver fin . E mergullármonos na arte das Meninas de Canido para, finalmente, após as festas da Parrocheira, aterrármonos na monotonía do día a día.
Despois... despois... teremos de nos sentar a falar do desemprego, da reforma laboral, das pensións, dos xornais, da emigración, da soidade na que morren (remos) os vellos, da recesión ... e da irrelevancia da Galiza no actual contexto político.