Rafael Rodríguez, trasplantado de riñón: “O meu caso é excepcional, logo de 35 anos trasplantado sempre estiven ben”

Rafael Rodríguez, trasplantado de riñón: “O meu caso é excepcional, logo de 35 anos trasplantado sempre estiven ben”
Rafael Rodríguez, presidente de Alcer

Rafael Rodríguez (Ferrol, 1962) empezó a tener problemas renales muy joven, siendo veinteañero, cuando consultó con un médico un problema con sus tobillos, que se le hinchaban. Luego llegaron las sesiones de diálisis, con las que perdió mucho peso, y posteriormente necesitó un riñón nuevo. Pasó tres duros años en espera hasta que llegó el momento de recibir el órgano, en 1990, y desde entonces dedica una parte importante de su vida –ahora ya jubilado, algo más– a la Asociación para la Lucha Contra las Enfermedades de Riñón (Alcer) y a las personas con problemas renales.


Asegura que el suyo no es un caso habitual, “a min foime ben desde o día un, seguín coa miña vida normal, exercendo a miña profesión no Saturnino Montojo; iso non sempre é así, non todo o mundo vive unha situación de privilexio como foi a miña”.

 

 

Faltan voluntarios
 

“Como case todas as asociacións do ámbito social precisamos cartos, iso sempre, pero tamén axuda. Precisamos do voluntariado, cada vez máis escaso”, asevera el presidente de Alcer, quien hace un llamamiento a la colaboración.

 

Una ayuda que permite el desarrollo de todas las actividades que realiza la entidad. “No seu día lembro que tal día coma hoxe [por ayer] instalábamos mesas informativas nos diferentes concellos. En Alcampo, Odeón, prazas... estabamos en todas partes grazas á morea de persoas que se xuntaban para unha ocasión así. Hoxe é moi complicado mobilizar á masa social para case nada”, asevera Rodríguez, quien añade que incluso, cuando se organizan salidas o propuestas de ocio pensadas para sus socios, “á xente non lle apetece saír da rutina, do sofá da casa e da serie de marras que estean dando na televisión, é unha mágoa”, lamenta. 


Explica Rafael Rodríguez que, si se tiene en cuenta que solo en la provincia de A Coruña puede haber unas mil personas que necesitan someterse a diálisis regularmente, el número de socios de la entidad que preside “é moi baixo”. Y es que en la actualidad son unos 400 los asociados en este ámbito provincial, dos tercios de los cuales presentan enfermedad renal. Cada socio con recursos –si no se tienen, no se aporta nada– debe abonar una cuota anual de 30 euros. 

 


Por todo ello, desde Alcer llaman a la participación de aquellos que puedan estar pasando por problemas renales, pero también de gente común, “que non ten ningún problema de saúde, tamén é moi benvida á nosa asociación. Precisamos mans colaboradoras e se é xente nova pois aínda mellor que mellor”. Entiende el presidente de Alcer que falta “máis implicación dos de menos idade”.


En la delegación ferrolana son hoy solo cinco personas, tres de ellas voluntarias. “Se organizamos algo podemos mobilizar a un grupo máis numeroso de persoas, pero nada que ver co que acontecía hai uns anos”, añade el responsable.

 

 


 

Rodríguez anima también a quienes estén pasando un proceso renal que no duden en contactar con la asociación, donde además de información y asesoramiento podrán beneficiarse de todos los programas que ofrecen (sean socios o no), como asesoramiento administrativo, psicológico, nutricional, de terapia ocupacional, servicio de sexología, pedagogía o acompañamiento, entre otros.


Sobre el incremento de donantes, Rodríguez considera que se debe a varios factores. “Por fortuna, hoxe os nenos de Primaria e Secundaria ven a doazón de órganos e trasplantes como algo habitual, debido a que está implantado no currículo. A concienciación social cada vez é maior porque no círculo próximo teñen a alguén que recibiu un órgano ou foi donante”, dice. También advierte que “o certo é que hoxe temos máis posibilidades de recibir un órgano que de doar, xa que só unha de cada cen personas que morre no hospital pode ser doante de órganos”. Asimismo, sostiene que la gran mayoría de las personas con testamento vital “marca a opción da eutanasia e tamén a de doazón de órganos”, concluye. 

Rafael Rodríguez, trasplantado de riñón: “O meu caso é excepcional, logo de 35 anos trasplantado sempre estiven ben”

Te puede interesar