A lentitude da Administración no exercicio das súas funcións, fai que en ocasións, a resolución de asuntos de xustificada urxencia cheguen ao momento final da súa tramitación viciados de extemporaneidade como consecuencia da excedida demora na culminación do seu procedemento, sendo boa mostra de tal eventualidade a concreción definitiva do trazado da Rolda Oeste do Concello de Fene; un viario de circunvalación municipal que incluído no Plan Sectorial dá Rede Viaria comarcal da Axencia Galega de Infraestruturas, a Xunta de Galicia, non sen tempo e a pesar da urxencia, deixou resolto esta primavera despois de un atrófico periplo de 12 longos anos de relaxada tramitación.
Coa precisión do trazado desta infraestrutura de gran escala, cuxos 900 metros iniciais discorren agora polo interior de Astano, queda resolta a indefinición que impediu levar a termo esta variante urbana con anterioridade, e cuxa execución segue mantendo carácter perentorio, non tan só en razón ao ineludible desconxestionamento do tráfico urbano dunha saturada rede viaria supra-municipal, senón tamén e moi especialmente, polo valor engadido que a execución de tal infraestrutura reportará ás instalacións do estaleiro ao ver favorecidas as súas xa excelentes condicións cunha conexión directa coa AP-9, un efectivo nexo de comunicación que virá incrementar as potencialidades deste enclave industrial.
Pero non todas son vantaxes, pois máis alá do propio ancho da traza viaria, establécese unha zona de servidume cuxa repercusión espacial no ámbito do estaleiro alcanza os 135000 m2, deixando fóra de ordenación instalacións e edificios existentes, á vez de limitar futuros aproveitamentos urbanísticos de actuais zonas ociosas. Unha desmedida afección que por operativa funcional e necesidades expansivas da factoría, debese restrinxir esa área de influencia acorde a formulacións integradoras e de maior coherencia.
A implantación definitiva da Rolda Oeste de Fene a pesar das súas incuestionables vantaxes, resultará ser unha solución incompleta se non leva parello a optimización espacial do ámbito de Astano como enclave naval, e todo, desde a perspectiva da racionalización e aproveitamento da factoría con expresión concreta dos seus usos, a través da redacción vinculante dun Plan de Ordenación e Reforma Interior, expresivo do ámbito reservado para a construción naval propiamente dita e o destinado no seu caso á actividade de reparacións, e todo iso, non tan só por garantía de cohesión espacial, senón tamén para evitar, que unha vez extinguido o veto do naval a planta puidese ser destinada a actividades distintas das establecidas na finalidade prevista.
Para ese efecto, aínda que non parece expor dúbidas a delimitación da zona destinada á fabricación de buques e dispositivos navais, maior grao de precisión esixe a definición da área reservada ao sector de reparacións, pois ademais da incorporación das actuais instalacións con anexión de espazos ociosos, é necesario a reordenación de tránsitos interiores, introducindo na planificación o emprazamento e construción dun terceiro dique seco intermedio aos dous actuais, cuxas características superen as limitacións existentes para garantir o aloxamento no seu interior de megabuques de última xeración tipo Post-Panamax, a fin de completar unha oferta ilimitada no mercado de reparacións.
Dique seco de imprescindible execución no marco dunha situación xeográfica privilexiada, como única solución seria e eficaz para ampliar a oferta e poder así prestar sen excepción servizos de mantemento e reparación ao conxunto de unidades de frota de todos os tráficos marítimos que ben recalen en instalacións portuarias da ría, ou daqueloutros que discorran pola ruta atlántica Norte-Sur.
Actuación que aínda representando un investimento millonario, de partida contaría con condicións de rendibilidade probada, tendo de engadir a iso, que ademais de proporcionar un incremento do mercado laboral axudaría á reactivación da economía; por iso é polo que, se a administración titular non está en posición de investir neste proxecto, ou como Goberno impídello a aplicación dalgunha extravagante directiva europea, entón debe dar a explotación en réxime de concesión a unha empresa apropiada que ademais de dispor de medios económicos para sufragar a execución da nova infraestrutura conte coa experiencia debida en manexar con eficiencia o desenvolvemento da actividade.
Pero en todo caso, calquera determinación sobre o particular, forzosamente pasa por tomar o control urbanístico do estaleiro, deixando sen efecto por inadecuada a aplicación da vixente ordenación xenérica, máxime cando a inexistencia dunha ordenación detallada facilita destinar o recinto a actividades alleas ao naval, correspondendo á corporación de Fene impor o rigor urbanístico, a non ser que os seus membros opten por seguir encartándose ás imprevisibles decisións do Executivo que ostenta o Partido Popular.