domingo tabuyo

Pero lonxe diso, poñen en marcha a maquinaria do drama e do esperpento.

Que Casado non é un político de altura é unha obviedade, pero que non saiba rodearse de equipos competentes que poidan medir as consecuencias das súas accións, iso si que é novidoso e ademais preocupante.

Empeza un novo ano, que agardamos sexa mellor, e que veña con temas ben diferentes.

Ben que non foi máis que algo meramente testemuñal, pero houbo foto e polo tanto oportunidade de venderlle ao mundo unidade fraternal e inquebrantable.

Debe estar de moda facer coa capa das conviccións, saios multiusos que sirvan para rotos e para descosidos.

Hoxe, igual que sempre, os grandes contaminadores seguen facendo oídos xordos a estas cousas.

O feito de compartir militancia, non implica nin ser idénticos, nin que todo sexa perfecto por definición.

Almeida comenta a realidade coa ollada cómplice de quen coñece os arcanos que explican as cousas que non conta.

Sumémoslle a todo isto a non presenza, que en absoluto ausencia, de Díaz Ayuso; unha sombra inmensa que planeaba por toda a Convención e por todos os corrillos, imposible de borrar por máis que orquestrasen aplausos recorrentes para o ínclito Almeida.

Os dobres xogos sempre deixan un cerco indeleble, que non desaparece e que será recordatorio dalgún tipo de incómoda incidencia .

Dous días despois, por ese estraño proceso de aclimatación da mente, xa case nin lembramos eses días baleiros de reloxos.

Un vai aprendendo da importancia da resignación a medida que cumprimos anos.

Estamos inmersos en mundos virtuais, que son capaces de roubarnos a identidade, e facernos crer que temos un control sobre cousas que, en realidade, non temos.

Sentirte é unha lámina fráxil de memoria –dixo El– un murmurio silencioso dese tempo onde repousa a luz.

É unha auténtica mágoa ver que a liberdade e o exercicio dos dereitos conseguidos con esforzo por toda a sociedade, quedan reducidos a unha mera escusa ou recurso dialéctico, para tapar as vergonzas das accións inadecuadas e irresponsables duns xoves, e duns pais, que amosan comportamentos inmaturos e fondamente infantís.

Ou o que mata e despeza a súa parella, ou mata a unha exparella ou a unha veciña da que se obsesiona.

Os anuncios da televisión venden verán e a parte química da nosa estrutura biolóxica, reacciona aos compoñentes que activan as nosas emocións.