Mellor o tradicional

Todo parece indicar que é urxente cambiar hábitos de consumo, de alimentación e de produción, de relacións entre a cidadanía e o medio ambiente. A contaminación esténdese por terra, mar e aire, mentres as condicións de vida das persoas, dos animais e das plantas empeoran de tal maneira que deixan tremendo ao planeta e morden na conciencia dos científicos, dos empresarios, dos universitarios, dos traballadores e de todos os que queren vivir máis e mellor.


Na conciencia dos comunicadores, promotores e ilustres deseñadores de estratexias para que o mundo non se pare, e na daqueles que  traballan para que se realice de inmediato a enorme e necesaria freada. Uns contra outros e estes a pelexar cos de arriba ou cos de abaixo para que todo siga igual, para que as perversións sigan na súa liña e os perversos non se incomoden e poidan rematar a tarefa, a encomenda da desfeita programada e continuada.


As organizacións ecoloxistas intentan remarcar os problemas da desatención ao medio natural, da contaminación, da tan elevada produción de residuos que empobrece aos países, ás familias, ás comunidades, ao solo, á atmosfera, aos mares e aos océanos. Formando parte da maioría destes residuos están os plásticos, que segundo informes elaborados por científicos e espertos, cerca de dez millóns de toneladas van cada ano aos océanos do mundo.


Milleiros e millóns de latas e botellas de plástico navegan polos mares de cerca ou buscan o fondo para agocharse e agrandar o mal, o mal que fan. A Asociación Española de Basuras Mariñas (AEBAM) atopa agora outro inconveniente, a proliferación de luvas e mascarillas no mar, nas rúas e nos campos. Resolta a cuestión sanitaria, cómpre un tratamento adecuado para o lixo, cómpre pensar na vida das persoas e na natureza. Este lixo mariño “está composto maioritariamente por plásticos cuns elevados tempos de permanencia no medio, en ocasións superiores a  douscentos anos”.


As superficies comercias que vemos, e onde compramos, están envoltas en plástico, son de plástico e todo o que hai no seu interior preséntase e véndese plastificado ou en sacos de plástico, o queixo ou as mazás, o peixe e a carne crúa ou guisada, as ferramentas para traballar no campo ou na obra, os materiais de oficina e a roupa de moda. Así ten razón a Tía Manuela, “mellor o comercio tradicional, con moitos menos residuos e máis respecto ao medio ambiente e natural “.

 

Mellor o tradicional

Te puede interesar