Hai algunhas décadas do meu paso polo centro de FP de Barallobre. Permítanme contarlles unha anécdota. Se eu algo odiaba, eran as lecturas obrigatorias. Talvez, por iso, eu deba manifestar a miña desculpa con Erich Fronn. Tíñamos como libro “O medo á liberdade”. Descubrín que, ao final de cada capítulo, había unha especie de resume. Cousa que usei para facer o traballo encargado na aula pola nosa profesora de Humanidades.

O certo é que nestes tempos, igual si é necesario volver ao profesor, humanista e sociólogo alemán. A este ateo, que descendía dunha familia de xudeus ortodoxos, e aos seus estudios sobre os nosos medos aos cambios e ao exercicio da liberdade. Fronte aos que defenden o regreso ao autoritarismo, para gañar o control sobre os demais, recorrendo á deshumanización e sinalamento do adversario. Á negación da palabra e a todo posible entendemento, que sirva para mellorar a vida e a capacidade de elección das persoas. 

Máis, cando hai quen xustifica o exercicio da violencia política sobre os socialistas, como pasa co acoso que sofre Óscar Puente e a súa familia. Evidentemente, “O medo á liberdade” é un libro que lle recomendo ao deputado ferrolán Miguel Tellado. Sen acritude.