Levaba bastante detrás del. Nestes tempos comeza a ser difícil atopalo, pero como di o seu autor, Manuel Rivas, “os libros hai que agardar por eles”. Tiven que esperar a unha libraría de Vigo. Supoño, ademais, que unha nova impresión sería moi custosa polas súas setecentas cincuenta páxinas. Esta primeira edición vén cunha tarxetiña con anotacións do escritor, con referencias a García Lorca e Ánxel Casal e á queima de libros acontecida en agosto 1936 na Dársena da Coruña. En Ferrol pasou o mesmo nesa data na entón coñecida como “Praza Roxa”, por ser alí onde acababan as grandes manifestacións da cidade nesa época. Hoxe, xa esquecido ese nome é agora, simplemente, a praza do Marqués de Amboage. Outro dos libros que quixera para á miña biblioteca é “Lo que Varguitas no dijo”, cuxa autora, Julia Urquidi, foi a primeira esposa do recentemente falecido Vargas Llosa. Aquel primeiro matrimonio vai ser a inspiración para unha das grandes novelas do peruano: “La tía Julia y el escribidor”. Este autor, a pesar da distancia ideolóxica, resúltame unha referencia fundamental na literatura contemporánea actual. Entre outros libros del gardo, con moitas notas propias, “La tentación de lo imposible”.