Segundo refire a Constitución, o Consello Xeral do Poder Xudicial ( CGPJ) é o órgano de goberno do Poder Xudicial, engadindo respecto diso que a súa principal función é velar pola garantía da independencia dos xuíces e maxistrados fronte aos demais poderes do Estado.
Interpretado o contido tal cal consta na súa redacción, non parece ofrecer dúbida algunha a súa finalidade e labores con respecto a a formulación da separación de poderes, que posibilite que cada un dos tres poderes do Estado (executivo, lexislativo e xudicial) dispoña da necesaria independencia para poder garantir o control dos uns polos outros, de tal xeito, que imparcialmente o poder xudicial sen ataduras políticas, chegado o caso, poida defender á cidadanía fronte as arbitrariedades dos seus gobernantes.
A pesar que a primeira Lei Orgánica do Poder Xudicial da etapa constitucional, establecía que os membros da cota restante, é dicir - os doce vocais xuíces- serían elixidos por todos os Maxistrados e Xuíces que se atopasen en servizo activo, mediante voto persoal, igual, directo e segredo, e por tanto sen intervención dun só político, o certo foi que a aplicación de tal modalidade tivo un curto percorrido, pois aínda sendo expresión xenuína dun auténtico Estado de Dereito tal aplicación non durou máis de cinco anos, e todo porque o carácter totalitario da maioría dos nosos políticos nunca puido soportar a función dun poder xudicial independente nin o imperio da lei aplicada nos seus xustos termos.
Iso foi o que motivou que o órgano de goberno da Xudicatura vise alterada a elección dos vogais xudiciais a través dos xuíces, por un sistema de elección parlamentaria en consonancia coa reforma da lei orgánica de referencia levada a termino polo PSOE en 1985. O que supuxo un asalto político ao poder xudicial coa finalidade de poder interferir de cheo na súa estrutura, mediante a designación dos vogais que puidesen resultar afíns, e así controlar o órgano de goberno do estamento xudicial, os nomeamentos xudiciais e as competencias relativas á responsabilidade disciplinaria e estatuto profesional de Xuíces e Maxistrados.
A pesar da súa incoherencia, o Tribunal Constitucional validou vía sentencia o contido da referida reforma establecendo como excepción matices restritivos sobre intercambio de cotas partidistas e repartición de vogalías xudiciais entre os distintos partidos políticos; salvagarda que en absoluto foi tida en conta como evidencia o feito que desde a súa entrada en vigor a composición dos sucesivos Consellos do Poder Xudicial, a designación política dos seus membros estivo baseada no mercadeo de cotas partidistas en aberta transgresión cos preceptos da propia Constitución, unha actitude que delata o nulo respecto pola mesma dunha clase política de dubidoso talante democrático; sendo cómplices de tal ignominia pola súa probada implicación as formacións políticas PP, PSOE, PNV, CIU, e EU.