Fin dun ciclo

Había anos que non acudía a actos académicos. Non por nada en particular, senón porque cadrou así. Mais antonte non podía deixar de estar no paraninfo da Universidade da Coruña. A institución, á que pertenzo como profesor honorario, impúñalle a súa Medalla de Ouro ao profesor doutor Xosé Luís Armesto, moi caro colega e amigo, sen dúbida, o mellor que fixen no mundo universitario. Estimo que a nosa Universidade honra con ese recoñecemento ao seu exreitor, ao tempo que se honra a si mesma ao lle outorgar a distinción a quen sobradamente a merece. Seino ben polos moitos anos de convivencia profesional. Coñecémonos no curso 1975-76, cando comezamos a nosa andaina profesoral no Colexio Universitario da Coruña, el xa como doutor e eu realizando a tese. Ao pouco morreu o ditador e na Universidade tamén se facía preciso acometer profundos cambios. E en moitas das frontes desa loita permanente -que chega a hoxe e terá que continuar- a prol dunha universidade pública e de calidade sempre estivo Xosé Luís Armesto: como docente, investigador, director do Colexio Universitario, decano da Facultade de Ciencias, claustral, delegado sindical, vicerreitor ou reitor. Impagable traballo. Nada que ver co visto nestes últimos meses.