O traballo

Estes días hai quen debatía, en diferentes faladoiros, os cambios que a poucos traen as novas xeracións sobre a súa idea do traballo. O certo é que hai uns trinta anos houbo quen decidiu buscar, tanto unha redución xeral de salarios como crear unha inmensa bolsa de precariedade, buscando a submisión, máis que unha falsa competitividade de baixo perfil.

Falábase como determinadas empresas serias de Ferrolterra tiñan dificultades para pasar a fixos a unha parte do persoal, porque algúns deles buscaban máis tempo persoal, aínda que fora en detrimento do salario e por iso desbotaban consolidar o posto. Si, hai tempo que produto destes anos de precariedade, moita xente moza decidiu vivir con menos, pero para as súas cousas. Sen responsabilidades engadidas. Non é unha rebelión, pero produce cortes nos sistema, porque – de algún xeito – produce unha implosión do mesmo “por abandono da man de obra”.