Se a memoria acerta foi nunha exposición patrocinada pola Xunta de Galicia, na sede ferrolá de Afundación, sobre as orixes e historia da cidade, cando aquel libro chamoume a atención: “377A, madera de héroe” de Miguel Delibes. Estaba, entre outros, por ter en común Ferrol como territorio literario. Tras un tempo logrei facerme cun exemplar de aquela primeira edición de outubro de 1987.

É unha novela onde usa a súa propia experiencia como mariñeiro da Armada e como participante na Guerra Civil española, escrita cincuenta anos despois da súa finalización e con claros vínculos a Ferrol. De feito, na fundación que leva o seu nome, podemos atopar as certificacións expedidas na nosa cidade, polas autoridades militares, cos seus servizos no buque Canarias en outubro de 1939.

Estas referencias a Ferrol, dun autor tan único e excepcional, rara vez son reflectidas nas críticas literarias. Mais, a un interésalle todo aquelo que ten que ver coa cidade naval. Non sei se produto dun persistente localismo ou porque a literatura, nos seus diversos eidos, ten que ter tamén un lar no que desenvolverse. Recrear a cidade é un xeito de facer que transcenda moito máis alá dun tempo determinado, faina eterna.