Dise que a pasada crise económica (pasada?), afectou ao chamado “estado de benestar”, aínda que non se saiba moi ben en que consiste ese teórico benestar. Hai quen o identifica co coche, o frigorífico, o televisor e o lava-vaixela, máis habería que pór na balanza os sacrificios, os esforzos e as horas de traballo, que lle son roubadas á vida familiar. Semella que o sistema capitalista pon o “estado do benestar” como cebo, ou como a cenoria que fai andar ao asno e así, sen nos dar de conta, atopámonos atrapados nunha rede de prazos, facturas, créditos e débedas, que trocan o estado de benestar nun estado de mal durmir, cando non da desesperación e da impotencia. Non é necesario sinalar as moitas vítimas das trapalladas financeiras para se decatar da falsidade dese prometido benestar, pois a todos nos tocan máis ou menos de preto, as dificultades deste outro estado que agora habería que chamar de “malestar”. Por iso moita prudencia, porque podería ser peor. Meigas