opulencia forma parte deste mundo global. Esta é sinónima de fartura en beneficio duns poucos. Así vemos como os nosos supermercados ou prazas están cheas de “alimentos baratos” e, que en aparente contradición, fóra de tempo. Parámonos a pensar como é posible que froitas como o melón, que ten a súa temporada de mediados de xuño a outubro, hoxe o atopamos en calquera mes? Como é posible que chéguenos todos os días melóns brasileiros?
Esta globalización imperante aposta por un sistema alimentario industrial que é capaz de traer prezos máis baratos que a produción autóctona, non digamos da diferenza cos ecolóxicos, pero a cambio de deslocalizar produtos, precarizar as relacións laborais e cunha sobre explotación intolerable en termos europeos. Só así pódese entender que cada día cheguen en avións a Madrid e –desde alí– repartan todo tipo de froitas e hortalizas de alén do mar.