Corruptores gorecidos na patronal

Antes que o agora “imputado” por corrupción Alfonso Rus, expresidente popular da Deputación de Valencia contase en billetes o transcendido  importe de ‘dous  millóns de pelas’  da súa  sonora  mordida, con anterioridade, á sombra do anonimato  alguén realizara idéntica operación  para cuantificar a entrega do cifrado importe, pois resulta obvio que  en todo momento a picada do corrompido atende ao suborno do corruptor. Estendida práctica cuxos tentáculos invaden o  ámbito  patronal,  onde por extensión proxectan unha ilustración de palpable deterioración e un cheiro nauseabundo no asociacionismo empresarial,  unha ilustración que lonxe de erradicarse no tempo ampla a súa dimensión máis alá do imaxinable como consecuencia da súa acentuada reprodución exponencial.  
Por iso é polo que os escándalos de corrupción que chapuzan á patronal non fan máis que repetirse e propagarse,  e iso, porque esas entidades lonxe de desenvolver o labor da súa auténtica finalidade en defensa da libre competencia e en pé de igualdade, desde a manipulación, os seus dirixentes en alianza co máis indecente da clase política, utilizando as malas artes e o silencio cómplice, transformaron estas plataformas de representación en auténticas tramas de corrupción, en redes clientelares onde o xogo sucio e  a adulteración das regras do mercado, converteron a perversidade en norma de conduta e o compadreo en exclusivo referente para  gañar concursos e concesións públicas. 
Comportamento ruín e repugnante que á marxe de todo código deontolóxico é amparado polas cúpulas directivas destas organizacións, primando corporativamente a falta de escrúpulos en detrimento de quen no extremo oposto, desde a sensatez,   fan  da función empresarial un exercicio de honestidade; e todo, a pesar da competencia desleal dos seus efectos  e  sabendo que o  procedemento  utilizado para  a ilegal adxudicación de contratos públicos está fundado  en esquemas viciados e prácticas corruptas fronteirizas co delituoso, aínda cando, a fustrigación recaia  só  nos políticos corruptos mentres  estes corruptores da órbita empresarial seguen gozando de total impunidade. Tal é así, que a pesar de ser público a inxección pola súa parte de mafiosas comisións ao circuíto da corrupción ningún dos implicados teña ingresado aínda en prisión. 
Pérfida situación que dando carta de natureza á arbitrariedade e ao favoritismo vén delatar o escaso respecto que manifestaron desde sempre neste país os compoñentes   do ámbito empresarial pola liberdade económica, e a súa propensión para utilizar o diñeiro dos contribuíntes en beneficio dos seus turbios intereses, unha tendencia degradante da que hai que excluír aos   pequenos empresarios por improcedente, para conferir a titularidade de tales prácticas aos señores do euro, quen non reparan en utilizar  o canibalismo mercantil do todo vale coa finalidade de acrecentar  o seu poder custe o que custe.  
Un desatino  que garda relación directa coa compracencia que este país mantivo historicamente coa corrupción e cuxa continuidade non variará nadiña de nada en tanto non nos dotemos de leis implacables capaces de deixar sen efecto as prácticas inmundas destes mercenarios.
Por tanto nesta tesitura, resulta un despropósito pretender acabar coa corrupción mediante a simple fustrigación dos corruptos, ao ser totalmente imprescindible para a súa erradicación efectiva acabar igualmente cos corruptores, pois hase de ter presente que son precisamente os membros da trama empresarial adictos a componendas  quen suborna aos corruptos, xa sexa  de forma legal, ilegalmente ou de ambas as formas á vez, situación  que nos induce a escapar da trampa discursiva de utilizar a rexeneración democrática en abstracto como formulación de solución. Por iso, desde o punto e hora que o actual modelo de Estado foi creado e vertebrado adxudicando prerrogativas a empresarios e banqueiros, non queda máis remedio que mudar a situación a través dun cambio que transfira o control democrático á maioría popular, toda vez que só desde ese novo esquema poderase loitar con éxito contra  a corrupción, os corruptos e os seus corruptores.
Pois se como ata agora téntase poñer remedio  á situación afundindo tan só a carreira do político corrupto ao tempo de manter  inmaculada a do empresario corruptor, con tal actitude por contraposta, máis que lograr a rexeneración do sistema estarase a elevar por afianzamento  os niveis de corrupción. 
Só desde a renovación  dirixente, o compromiso  de responsabilidade e  a acción conxunta  das  patronais  empresariais e os  partidos políticos,  con contundencia interventora  e coordinado proceder, poderase poñer punto final ao actual desmoronamento da honorabilidade,  vía  expurga e limpeza  das organizacións de pertenza con expulsión implícita  e inhabilitación  funcional  de quen por despisten  de moralidade tomen a desviación de conduta como norma de comportamento.

Corruptores gorecidos na patronal

Te puede interesar