Jesús España, “chapeau”

Hai uns poucos días, nunhas declaracións, desas rápidas que preguntan a opinión sobre un feito noticioso, escoiteille dicir a Jesús España que o comportamento dos deportistas que se dopaban era tramposo, que supuña un engano equivalente ao dos defraudadores de Facenda. Desde neno son amante e seguidor do atletismo e sempre admirei o comportamento de Jesús España, tanto dentro –un magnífico mediofondista retirado de bo maratoniano– como fora das pistas. Esta súa manifestación do maior dos civismos é deses exemplos que tiñan que dar os deportistas de élite e non dos contrarios (diñeiro negro, fraudes, multas...), como, por desgraza, é o común. A intervención de Jesús España viña a conto da suspensión, en Santurtzi, da celebración da II Copa Euskadi de fitness e fisioculturismo, debida ao abandono da maior parte dos participantes comezando o campionato, ao descobriren, que, sen previo aviso -como sempre debería ser-, axentes da Axencia Vasca de Antidopaxe se personaran no lugar de celebración para realizar os oportunos controis. Vergoñento.