Adeus Eva

Tiña eu na cabeza a idea de escribir un apunte como derradeiro homenaxe a miña muller pero as netas adiantáronseme e de xeito espontáneo fixéronme, moi ben por certo, o traballo. Aquí vos deixo a transcrición dos seus escritos feitos para ser lidos na misa de funeral que se celebrou o luns 23 na co-catedral de San Xulián de Ferrol:
Esto foi o que escribiu Candela: “Estoy tratando de asimilarlo y aún no me lo puedo ni me lo quiero creer. Fuiste, eres y serás siempre, mi vida entera y mi razón de ser. Ahora sé que me proteges y me cuidas desde el cielo y te prometo que vas a estar orgullosa de mi. Te quiero con todo mi corazón y todo mi ser. Descansa en paz mi reina, todos seguimos por y para ti. Nunca habrá nadie como tu.”
Xulia  escribiu e leu durante a cerimonia o seguinte:
“ No quería que llegara este momento, no quería plantearme como seguiría mi vida cuando tu no estuvieras. Con el corazón en un puño leo estas palabras que ojalá lleguen a ti abuela.
En días como hoy sabemos quien está a nuestro lado, dándonos cuenta de que los momentos y las personas también son regalos. Gracias por ser siempre La Luz al final del túnel para todos, por ser calma, cariño y sobre todo casa. Por tu paciencia y por tener siempre algo bonito que decir.
Abuela, sin ninguna duda eres lo mejor que le podría pasar a cualquiera, eres una campeona, pienso que cuando lo has dado todo y has luchado hasta el final ya has cumplido, y tu tienes el cielo más que ganado.
Guardo cada pedacito de ti y cada momento en el baúl de recuerdos más bonito del mundo. Te quiero por hacer nuestras vidas diferentes, por hacer que cada minuto cuente, por cuidarnos sin parar.
Hoy y siempre tienes a gente que te quiere y que vivirá con tu recuerdo toda la vida, a quien se quiere no se olvida, vivirás siempre con tus nietas, tus hijas y toda tu familia.
No puedo estar más orgullosa de ti y de poder decir que soy nieta de Eva Pérez de Arévalo. Agradecida de poder crecer de tu mano durante 17 años. Ojalá pudiese abrazarte tan fuerte que a la muerte no se le ocurriese separarnos. Hoy 20 de abril y siempre, te quiero”.
Pola súa parte Cecilia entregoume esta carta xunto cunha fotografía de cando ela tiña dous anos e eu un home aínda xove e cheo de vida.
“En estos momentos tristes y tan duros solo necesito que sigas siendo fuerte y afrontar lo que nos ha tocado vivir. Necesito que te cuides siempre e intentes descansar tu cabeza para no ponerte malito.
Te quiero tanto como quiero y voy a querer siempre a la abuela. Porque solo se muere quien se olvida y estoy segura que ninguna parte de tu memoria va a olvidarse nunca de ella. Está con nosotros, pero desde arriba. Y tu tienes que estar bien porque te quiero como no quiero a nadie y un abrazo tuyo es más bonito que cualquiera.
Prométeme que vas a intentarlo y no te vas a dejar abatir, y cuando pienses en ella, llores, pero no sufriendo sino recordándola.
Quiero saber que vas a estar bien y que vas a apoyarte en mi siempre que lo necesites. Porque te quiero y te necesito y te voy a cuidar siempre que te haga falta.
No sé si sabes que espacio ocupas en mi corazón, pero te puedo asegurar que el sitio que en el ocupas es inigualable, abuelo. 
Te quiero y no me cansaré de decírtelo nunca, siempre me sentiré afortunada y cuidada si sé que te tengo conmigo.
Tu nieta que te adora como a nadie, Cecilia”.
Gracias queridas netas, non esquezades nunca a vosa aboa, que ela sexa sempre espello e guía no voso camiño pola vida. 
Emocionáronme as súas verbas. Penso que Eva alá onde se encontre, sen dúbida dende o ceo, leunas e escoitounas compracida e cun gran sorriso, ela que tanto quería ás súas netas. Non podía ser doutro xeito porque querernos a todos, estaba na súa natureza e no seu corazón, o mesmo que se lle partiu en pedazos o dia 20, deixándonos orfos e desconsolados. Non será doado afacerse á súa ausencia. A vida é moi complicada e a miúdo non nos damos conta do que temos ata que nos falta.
Adeus Eva, a morte sepáranos 57 anos despois, ¡prego a Deus, no que ti confiabas, que te acolla na súa morada!. Candela Carro Bergantiños. Xulia Durán Bergantiños. Cecilia Carro Bergantiños.

Adeus Eva

Te puede interesar