PIRATAS DE AUGA DOCE

A xestión pública dos servizos ten que concretarse en realidades. Limitarse ao ámbito xurídico para determinar que decisións tomar na chamada “crise da auga” parece un xeito de evadir os problemas. Manter a empresa como ‘formalmente’ pública co 51% das accións, supón a exención á Sociedade Anónima do pago de varios gravames e no caso de perdas ou quebra, que a administración pública teña que facerse responsable. Máis alá do balbordo mediático asoman os oligopolios económicos e políticos da centralidade do Estado. Que no país dos mil ríos haxa problemas de abastecemento de auga deixa claro que non é por falla de recursos senón por eivas na xestión da nosa propia riqueza e que sexan grandes empresas con capitais madrileños parece que tampouco é casual. Ese é o noso problema real, poder decidir nós sobre os nosos propios recursos e plantarlle cara a estes modelos coloniais nos que a nosa terra non é nosa e a nosa auga tampouco.