Escribo isto aínda impresionado polo alcance da aprensión de vieiras tóxicas,

Sei que, alomenos nesta ocasión, moitos de vostedes estarán dacordo co que penso.

Moita xente pensará que son un “chauvista”, pero teño a ben ter nacido

Mira ti por onde, isto das pintadas, ou grafitis, que nesta cidade son tan comúns

Non quero ser agoreiro, que para eso xa chegou hoxe a choiva, precisamente no primeiro día do outono

Volve o calendario activo de Navantia, polo que se pode ver, como cada setembro. E regresa tanto para recuperar a actividad casi plena de toda a plantilla como a que se refire á sindical.

Atan traída e levada cuestión da reforma da Praza de Armas, que polo que parece lonxe está de contentar a todo o mundo, traeme o recordo de que do proxecto xa se leva falando máis dunha década.

Hai xa tempo que veño a darlle voltas ós comentarios que aparecen nas noticias das webs dos periódicos.

óstame a praia. Mais cando non está tan chea como estes días

Penso que xa teño mencionado o tema, pero, polo que vexo a través

Non sei se quedarme coa frase que dá hoxe o título á miña colaboración ou buscar no sollado

nha boa parte da miña vida a penas falaba galego, e moito menos

Deben de estar ben quentes os ánimos en Navantia co feito

Non quero, nin moito menos, facer leña da árbore caída, aínda que tal semella

Chama moito a atención o que está a acontecer en determinadas

É fácil de entender as dúas posturas que hoxe adouta tanto quen avoga pola eliminación dos símbolos franquistas como quen o fai polo feito de deixar de lado esa época e as consecuencias que conlevou para unha grande parte da poboación.

Leo hoxe no Diario o que está a acontecer, como por outra banda está a suceder tódolos anos por estas datas, cos animais de compaña.

Seguimos o común dos mortais –ou a xente do común

exo, unha vez máis, que a cuestión da chamada depresión das Pías,