FERROL BEN MERECE UN PACTO

A nosa cidade está nunha situación crítica por mor da enésima crise do naval e agora súmase a provocada pola avaricia da dereita financeira. Esta é a batalla decisiva pola supervivencia de Ferrol como integrante das “grandes cidades de Galicia”.

A reconversión dos anos oitenta supuxo unha quebra que non puidemos aínda superar. Indubidablemente, a primeira responsabilidade é socialista, e a algúns non nos “exime de culpa” pese a participar nos piquetes de aqueles anos, ou as nosas posicións sempre críticas. Pero, hai tamén máis incapacidades, aí están as crises de UGT e de CCOO (ruptura do PCG incluída); ou a da INTG. Mentres, outros apostaron por relanzar os seus territorios a costa de Ferrol e do noso naval.

O aprobado o 26 de febreiro no Parlamento galego para o dique flotante é claramente insuficiente. Pero, ten un alto significado político. Rompe á dereita, que avoga por desmantelar Navantia (aí está o “plan de axuste”). A emenda é un éxito dos cidadáns e sindical, e tamén do socialismo e da deputada Beatriz Sestayo. Ese, e non outro, é o problema para algúns. O alcalde de Ferrol e o seu deputado autonómico van a contrapé debido á súa submisión partidaria. Así, tamén “pola esquerda” se lles fai moi duro soportar o protagonismo socialista. En AGE movéronse entre o si que querían os máis afíns á esquerda sindical e o non do sindicalismo nacionalista. E no BNG seguen na súa estratexia de confrontación contra todo aquelo que se mova e non sexa de obediencia UPG.

O éxito ferrolterrán pasa por aumentar a presión sobre os Gobernos do PP. Toca mobilización cidadá, unidade sindical e da esquerda. Pero, non vaia ser que os “apparatchiks da nova-vella esquerda” sigan pensando que primeiro é a competencia electoral que Ferrol.

Os socialistas ferroláns fan unha clara aposta pola unidade da cidadanía, dos sindicatos e do conxunto da esquerda. Esa é a base do noso pacto por Ferrol e dese modelo de cidade e comarca, que temos que construír. Os tempos son chegados e xuntos… Podemos!