A primeira edición do Festival Outras Músicas Tradicionais renderá homenaxe mañá sábado –20.00 horas, Auditorio de Ferrol– ao gaiteiro e percusionista ferrolán Fernando Dopico, unha referencia para varias xeracións de músicos que optaron por coller o camiño da música de raíz.

O Toxos e Froles organiza un evento que contará, ademais da súa propia actuación, coa participación de dúas das bandas nas que Dopico deixou pegada, a de Xinzo de Limia e a asturiana de Candás. As entradas, que son de balde, poden retirarse na billeteira do Teatro Jofre hoxe ou na do Auditorio mañá.

O tributo é consecuencia da concesión do Toxo de Ouro ao protagonista, que iniciou a súa traxectoria a mediados dos anos 70, hai case cinco décadas. “Tiñamos pensado facer un festival que escapara un pouco do que facemos normalmente na cita do aniversario”, explica o presidente do Toxos, Arturo Lamas. Así, pensaron en agrupacións que mantivesen fortes vínculos con el. “É director da escola municipal de gaitas e tambores do Concello de Xinzo desde o ano 98 até hoxe e antes dirixira a banda. Ademais, estivo á fronte da de Candás entre 2001 e 2004, converténdose dese xeito no primeiro galego en dirixir unha formación asturiana”, lembra.

Méritos

Para Lamas, os méritos de Fernando Dopico para recibir esta homenaxe son inabordables, comezando polo propio Toxos, aínda que xa con anterioridade pasara polo quinteto Retrincos ou os scouts do Grupo19, ademais de colaborar con Terra Meiga e Donas e Galáns, entre outras agrupacións. “Entrou no Toxos en 1992 para se facer cargo da escola de instrumentos tradicionais”, sinala Lamas, “puxo en marcha o grupo instrumental, fixo a primeira banda de gaitas Terra de Trasancos, publicou o primeiro libro sobre o gaiteiro-fundador Manuel Lorenzo, organizou un congreso de música tradicional... A súa etapa de seis anos foi moi intensa e aí empezou o seu labor como mestre de gaita e tambor que despois levou a Xinzo, Celanova ou Candás”. Ademais, engade o presidente do Toxos, “deu clase en moitos lugares de España, Europa ou América, nos centros galegos”, pero, aínda así, “o que eu destacaría por riba de todo é ese labor de ensinanza que leva facendo desde 1992 de maneira ininterrompida”, conclúe.