Karra Elejalde e Ignacio Vilar impulsan en Ferrol “A Esmorga”, a gran aposta do cinema galego

Dentro da voráxine de presentacións que os está a levar por toda Galicia, o equipo de rodaxe da película “A Esmorga” estivo na mañá de onte no campus de Ferrol, onde presentou o proxecto aos estudantes universitarios da UDC. O director, Ignacio Vilar, e o popular actor Karra Elejalde (“Ocho apellidos vascos”) debullaron ante os mozos as claves da película e antes fixérono cos xornalistas sobre esta adaptación da inmortal novela de Eduardo Blanco Amor.
Para Ignacio Vilar un dos grandes valores desta película é a fidelidade ao mundo do escritor ourensán. “Aquí está o espírito da novela, o galego de Ourense, as localizacións auténticas imaxinadas por Blanco Amor. E por suposto o cuarto gran protagonista ademais de Karra, Miguel e Morris: o frío e a chuvia. Foi unha rodaxe en inverno con once horas diarias ao aire libre, durísimos pero necesarios”. En canto aos actores, Vilar salienta a química entre eles: “son os tres elementos sobre os que descansa a historia, O Bocas, Cibrán e Milhomes. Pechámonos 15 días traballando o guión e a relación entre os tres, algo que nunca fixera nas miñas películas”. En canto ao resultado, a falta da estrea de onte e durante a fin de semana, o realizador de Petín comenta que “no Festival de Ourense as mil persoas que viron o traballo saíron emocionadas, había xente que ata choraba, hai moita vida e moita emoción nesta historia”.
En canto ao que lle conta aos espectadores de hoxe este relato, Vilar non o dubida: “A Esmorga é un clásico e a característica dos clásicos é que lle falan a xentes de outros tempos. Máis en concreto, ademais de que o trío protagonista está inmenso, a historia fálanos de tres excluídos da sociedade, uns seres aos que non se lles permite realizarse como tales, para os que non hai saída. Creo que é unha situación moi actual, que vive moita xente hoxe neste país”. Finalmente, Vilar destacou o esforzo da produtora para estar en todos os cines de Galicia: “Iso non o fan nin as películas norteamericanas. Sería bo que a xente fose esta fin de semana porque nos xogamos moito. O noso cine axuda a vender país e dá a coñecer a nosa cultura. Por non falar dos 200 postos de traballo en tres meses e os 40 nun ano deste proxecto”.

os retos de karra
Pola súa banda, un intenso Karra Elejalde restou méritos ao feito de ter que aprender galego. “No lo hablo –confesou– , aprendí las 120 frases gracias al trabajo con dos coach que me dieron ese acento ourensano. Lo trabajé bastante pero no fue difícil, yo ya he hablado en bable, en euskera y con acento argentino. Son retos que de cuando en vez se nos plantean a los actores”.
En canto a como un intérprete da súa repercusión mediática se mete nun proxecto independente en galego, Elejalde destaca: “No conocía a Blanco Amor y cuando me pasaron la novela me pensé en que era una maravilla, que ese tipo no podía seguir en el ostracismo por escribir en gallego y ser homosexual. Además, cuando supe que estaban Morris y Miguel de Lira, me apeteció mucho hacerlo. Además en Galicia, que por carácter y cultura es tan parecida al País Vasco”. Karra láiase, iso si, que cando a película pase ao resto de España o esforzo por adaptarse ao galego quedará en nada “la doblarán, pero bueno”. En cuanto al resultado, el actor vasco comenta que “la reacción está siendo muy positiva, con gente que sale emocionada del cine, y para eso actúas”. Finalmente, en cuanto a su existencia desde el descomunal éxito de “Ocho apellidos vascos”, Elejalde es tajante: “Me agobia un poco, la gente no te deja vivir, te están pidiendo todo el rato un selfie y cosas así. Yo cambio el ser conocido por el prestigio profesional”.